"Przed kilkoma laty świat dotknęła globalna katastrofa, w jednej chwili większość ludzi zginęła, a urządzenia elektryczne przestały działać. Ci, którzy przeżyli nie mogą mieć dzieci. Człowiek na Ziemi nieuchronnie wymiera, pozostawiając po sobie niszczejące świadectwa cywilizacji, którą stworzył. Dlaczego do tego doszło? Kto jest odpowiedzialny za taką tragedię?!"
Hipoteza to postapokaliptyczna powieść rodem z Polski, ufundowana pod naszym patronatem na portalu wpieram.to i stworzona przez Beniamina Muszyńskiego - znanego twórce gier paragrafowych. Jak oceniamy książkową kreacje dystopijnej Polski zawartej w Hipotezie? Zapraszamy do lektury recenzji!
Akcja Hipotezy rozgrywa się na terenach postapokaliptycznej Polski, a dokładniej na jej południowo-wschodnich obrzeżach, w okolicach miast takich jak Kraków, Jasło, Rzeszów czy Sanok. Już od pierwszych stron powieści widzimy sugestywnie zarysowany, postapokaliptyczny świat oraz swoisty, klimat "polskości" towarzyszący jego kreacji.
Głównym bohaterem Hipotezy jest Dymitr - silny i rosły młodzieniec, który po katastrofie cierpi na dziwne ataki, w wyniku których co jakiś czas regularnie traci pamięć. Wraz z nim wędruje powiernik jego wspomnień - Maksym, który pomimo kilkudziesięciu lat na karku wciąż posiada mnóstwo wigoru i używa Dimitra w roli ochroniarza, co kilka miesięcy przypominając mu o przedsięwziętej przez niego misji.
Misja ta dotyczy tajemniczej "Wieży Babel" - jedynego pojęcia jakie pozostaje Dymitrowi w umyśle po kolejnych atakach. Co oznacza ten enigmatyczny zwrot? Gdzie szukać wskazówek? Na początku powieści, tuż po kolejnym ataku umysł Dimitra jest tak samo pełen pytań jak i nasz.
O ile sama koncepcja zabiegu fabularnego związanego z amnezją głównego bohatera jest bardzo interesująca i świetnie pasuję do przedstawionej historii, to jednak jej wykonanie pozostawia pewien niedosyt. Bohater w trakcie książki doświadczy tylko jednego bolesnego ataku, a jego zachowanie momentami nie wskazuję na to, że w ogóle zdaję sobie sprawę z tego, iż ataki w końcu sprowadzą na niego śmierć. Widać to przede wszystkim we początkowych fragmentach dotyczących Meggido w przypadku rozważań, czy jest to miejsce, w którym bohater może pozostać już na zawsze.
Do dwójki naszych bohaterów w szybkim czasie dołącza także Judyta - idealistycznie nastawiona do świata nastolatka, która w wyniku kilku niespodziewanych zdarzeń dołącza do wyprawy Dymitra i Maksyma w poszukiwaniu "Wieży Babel". Judyta wydaję się najsympatyczniejszą osobą z całej trójki bohaterów - Dymitr jest bowiem na początku bardzo opryskliwy w stosunku do towarzyszy i jak się szybko okazuję, szybciej działa niż myśli, Maksym zaś to przykład wyrachowanego pragmatyka, prawiącemu wszystkim złośliwości.
Mimo to kreacja Judyty była dla mnie dość słabo zarysowana, a jej naiwność i słabość stawiała pod znakiem zapytania kwestie jak przeżyła ona pięć lat od czasu katastrofy.
Ogromnym plusem Hipotezy są stworzone przez autora opisy, które często nasycone nienachalną symboliką z drugiej strony w konkretnych sytuacjach emanują także bezpośrednim naturalizmem. Świat przedstawiony Hipotezy to brutalne postapo, znajdziemy więc tutaj zarówno realistycznie przedstawione okrucieństwo jak i świetne ukazaną kruchość życia - kłania się tutaj szczególnie niespodziewane i tak realistyczne zakończenie wątku Darka.
Podobnie ukazane są społeczności ocalałych - na szczególną pochwałę zasługuję "żywe" i dynamiczne ukazanie zamieszkujących je mieszkańców wraz z zajęciami, które wykonują. Mimo to czasami miałem wrażenie, iż grupy te zostały przyporządkowane jedynie na zasadzie jednego schematu, aby ukazać fanatyzm, kontrastujący z tytułową Hipotezą. Przydałoby się więc także stworzenie dodatkowej społeczności, zorganizowanej na innych zasadach i wybijającej się spoza tego schematu.
Uwaga! Następny akapit zawiera spoilery fabularne!
Czas przejść do głównego wątku fabularnego, wokół którego toczy się akcja powieści. W tym względzie tytułowa Hipoteza, która dotyczy spowodowania katastrofy przez czynniki zewnętrze, a nie Boga, jak powszechnie sądzą mieszkańcy osad wydaję się dość interesująca. Niestety jej znaczenie od momentu poznania tajemnicy "Wieży Babel" tylko traci na znaczeniu w głównej fabule. Wydaje się, że w postapokaliptycznym świecie wiedza o źródle katastrofy zostałaby zepchnięta na dalszy plan i nie wpływałaby tak bardzo na życie ludzi. Skoro świat i tak już się skończył, to po co dociekać jeszcze z jakiego powodu? Dla ocalałych powinno się liczyć raczej tylko tu i teraz.
Hipoteza nie ustrzegła się także kilku mniejszych błędów i literówek, na szczęście nie przeszkadzają one jednak w ogólnym odbiorze całości.
Podsumowując: Hipoteza to interesująca, postapokaliptyczna powieść osadzona w polskiej rzeczywistości, której potencjał nie został jednak w stu procentach wykorzystany. Mimo to książka z pewnością warta jest przeczytania,dlatego Hipoteze wszystkim miłośnikom postapokaliptycznych klimatów!
Tomasz Depczyński
Autor: Beniamin Muszyński Tytuł: Hipoteza Liczba stron: 190 Plusy: + Interesujący zabieg fabularny związany z utratą pamięci przez głównego bohatera + Dobre ukazanie brutalności i okrucieństwa świata po apokalipsie + Naturalistyczne i symboliczne opisy + Osadzenie akcji na terenach Polski + Nagłe i zakończenie wątku Darka + Dobre ukazanie organizacji poszczególnych społeczności Minusy: - Brak zżycia z głównymi bohaterami i niewielka ilość ich wewnętrznych przemyśleń - Brak przejęcia Dymitra jego chorobą - Nieco naiwne ukazanie postaci Judyty - Sporadyczne błędy w tekście |
Radioaktywny Ranking!
Jak oceniasz Hipoteze?
Podobał Ci się artykuł? Daj nam o tym znać! |
0 komentarze:
Prześlij komentarz